शांताबाई शेळके माझे दैवत _/\_ . त्यांची एक 'चारोळी'? मनात घर करून बसली होती.
“अजून थोडे आहे बाकी
या रक्ताचे करणे पाणी
अजून थोडे, आणिक नंतर
सरेल तेव्हा सरो कहाणी”
त्यांची क्षमा मागून:
अजून थोडे आहे तनुवर
मांस मखमली देण्याजोगे
ते सरल्यावर राखेमधुनी
पुन्हा भरारी घेईन म्हणते
भूक शमविण्या कशा-कशाची
कुणा कुणाची होऊनही मी
समर्पणाची आग गिळूनि
लाव्हा ओकत फुटेन म्हणते
भयाण रात्री परिकथेची
स्वप्ने जरी पहिली होती
सोशिक सिंड्रेला का होऊ?
बाबा यागा होईन म्हणते
संस्कारित होऊन बोहल्यावरी
चढवली बाहुली, तिला
"सुखी ठेव" म्हणणारे सारे
"सुखी रहा" का कोणी म्हणते?
“अजून थोडे आहे बाकी
या रक्ताचे करणे पाणी
अजून थोडे, आणिक नंतर
सरेल तेव्हा सरो कहाणी”
त्यांची क्षमा मागून:
अजून थोडे आहे तनुवर
मांस मखमली देण्याजोगे
ते सरल्यावर राखेमधुनी
पुन्हा भरारी घेईन म्हणते
भूक शमविण्या कशा-कशाची
कुणा कुणाची होऊनही मी
समर्पणाची आग गिळूनि
लाव्हा ओकत फुटेन म्हणते
भयाण रात्री परिकथेची
स्वप्ने जरी पहिली होती
सोशिक सिंड्रेला का होऊ?
बाबा यागा होईन म्हणते
संस्कारित होऊन बोहल्यावरी
चढवली बाहुली, तिला
"सुखी ठेव" म्हणणारे सारे
"सुखी रहा" का कोणी म्हणते?
आईने ज्या अस्तित्वाचे
डोळे गाळून केले सिंचन
चिणून मातीमधे तयाचे
बीज ऐकले पेरीन म्हणते.
हाक अनावर अंतर्मनिची
वादळापुढे ऐकू यावी
पोटातून तुटून येवढा
टाहो आता फोडीन म्हणते.
हाक अनावर अंतर्मनिची
वादळापुढे ऐकू यावी
पोटातून तुटून येवढा
टाहो आता फोडीन म्हणते.