नभाचा किनारा

"तुला पाहिले मी, नदीच्या किनारी
तुझे केस पाठीवरी मोकळे..."

सुरेश वाडकरांचा नितळ स्वर आणि कवी ग्रेस यांची अथांग कविता- ऐकता ऐकता मी एका वेगळ्याच विश्वात जाऊन पोचले, जिथे माझ्या पृथ्वीशी निगडीत रंगरूप, वेळकाळ, स्थिती/स्मृतींच्या पलिकडचं एक अस्तित्त्व मला मिळालं. रात्री एकाकी हिंडतांना अचानक चांदण्याची सोबत मिळाली. काव्याचं नवं परिमाण मिळालं.
त्या चंद्रने अधिकच गर्द झालेल्या रात्रीतले कधी निरर्थक, कधी हळवे, कधी काव्यात्म विचार इथे लिहिते...