कधी वाटते मी जगापार आहे
मनाचे मना, मुक्त हे द्वार आहे
परी अडखळे जीव माझेपणाशी
विचारांचाच जरा आजार आहे!
कधी वाटते कि स्थितप्रज्ञ झाले
दुःखे-सुखे वा, कशाचे न काही
तरी भळभळे रक्त हळवेपणाने
जरी वल्गनेचा समाचार आहे
कधी वाटते ती जिगीषाच खोटी
न झिजले न घडले पुरेशी खरी
सुखासीनता न मागताही मिळाली
यशाचा कुठे मात्र बाजार आहे?
कधी वाटते जीव लावू नये तो
तुटताच धागे, तुटे जीवही
परी प्रेमगाठी कशा सोडवाव्या?
प्रेमात अवघाच संसार आहे!
कधी वाटते का न कळले मला हे
दिवास्वप्न आहे जग डोळ्यातले
दिलेले तुला, पण तुझे काय होते?
प्रवासी कशाचा तुला भार आहे?
मनाचे मना, मुक्त हे द्वार आहे
परी अडखळे जीव माझेपणाशी
विचारांचाच जरा आजार आहे!
कधी वाटते कि स्थितप्रज्ञ झाले
दुःखे-सुखे वा, कशाचे न काही
तरी भळभळे रक्त हळवेपणाने
जरी वल्गनेचा समाचार आहे
कधी वाटते ती जिगीषाच खोटी
न झिजले न घडले पुरेशी खरी
सुखासीनता न मागताही मिळाली
यशाचा कुठे मात्र बाजार आहे?
कधी वाटते जीव लावू नये तो
तुटताच धागे, तुटे जीवही
परी प्रेमगाठी कशा सोडवाव्या?
प्रेमात अवघाच संसार आहे!
कधी वाटते का न कळले मला हे
दिवास्वप्न आहे जग डोळ्यातले
दिलेले तुला, पण तुझे काय होते?
प्रवासी कशाचा तुला भार आहे?
No comments:
Post a Comment